Tweet
ĐORĐE KASTRIOTIĆ, albanski GJERGJ KASTRIOTI – SKENDERBEG, (SKENDERBEU)
Nacionalni albanski junak, možda niste znali, bio je SRBIN i Pravoslavne vere, iz plemena KUČI sa Albanske strane Prokletija, iz imućnije porodice, koja vodi poreklo iz Srpskog srednjevekovnog plemstva.
Podigao je najveći ustanak protiv turaka u Albaniji.
Ovo dole napisano, povećava moje saznanje o njemu.
Pre desetak dana desio se interesantan događaj u Albaniji, u muzeju Skenderbega u Kruji.
Jedam moj prijatelj rekao mi je da će ići poslom u Albaniju, i ja mu kažem da obavezno poseti muzej Skenderbega i objasnim mu ko je bio Skenderbeg.
I on ode u Albaniju i poseti muzej Skenderbega. I kustos muzeja im objašnjava ko je bio Skenderbeg, ovo, ono, a ovaj moj prijatelj ga pita (ono što sam ga ja naučio):
“A gde su sahranjeni Skenderbegov rođeni brat i otac?”
A ovaj proguta knedlu pa kaže: “…u Srpskom manastiru Hilandar.”
A ovaj opet pita: “A zašto tamo?”
A kustos kaže: “Pa znate, Skenderbeg i njegova porodica su bili veliki državnici, pa su imali dobre odnose sa drugim narodima.”
A ovi ljudi u grupi, bilo je tu i Švajcaraca i Nemaca i “Crnogoraca”, slušaju i čude se šta priča kustos, pa pitaju ovog mog druga: “Kako to da su oni sahranjeni u Srpskom manastiru?”
A moj prijatelj im kaže: “Pa oni su bili Srbi, pravoslavni monasi.”
Ovi ljudi su bili šokirani, a moj prijatelj takođe, jer nije mogao da veruje da cela država Albanija egzistira na falsifikovanoj istoriji, na laži. Nije to ništa novo. Na laži i falsifikovanoj istoriji egzistiraju i druge banana države, kao Hrvatska, Makedonija, BiH… koje su papske tvorevine, kao i Albanija.”
_____________________________
English:
ĐORĐE KASTRATOVIĆ, Albanian Gjergj Kastrioti - Skenderbeg (SKENDERBEU)
Albanian national hero, maybe you did not know, he was a Serb and in Orthodox faith(Serbian Orthodox Church), of the tribe of the house with the Albanian side Prokletija, from a wealthy family, which originated in the medieval Serbian nobility.
He started the biggest uprising against the Turks in area of today Albania.
This is written down, increasing my knowledge about it.
Ten days ago there was an interesting event in Albania, Skenderbeg museum in Kruja.
One of my friend's told me that he was going to go work in Albania, and I told him to be sure to visit the Museum of Skenderbeg and explain'ed to him who was Skenderbeg.
So he went to Albania to visit the museum of Skenderbeg. And museum curator started to explain who was Skanderbeg, this, that.... and this my friend asks him (what I taught him):
"And where are buried Skenderbeg's brother and father?"
A museum curator slightly confused says: "... in the Serbian monastery of Hilandar."
And my friend again asks: "Why there?"
A curator says, "Well, you know, Skenderbeg and his family were great statesmen, but they had good relations with other nations."
And these people in the group, there was the Swiss and Germans and "Montenegrins", listen and wonder what curator is saying here, and than ask my friend: "How is it that they are buried in the Serbian monastery?"
A friend of mine said to them, "Well, they were Serbs, Orthodox monks."
These people were shocked, and my friend also, because he could not believe that the whole country Albania exists on falsified history, the lies. It's nothing new. On the lies and falsified history exist and other banana state's, as Croatia, Macedonia, Bosnia ... which are papal creations, as well as Albania. "
Đurađovo Srpsko pravoslavno poreklo nije sporno. Engleski istoričar Edvard Gibon je u svom delu “History of the Decline and Fall of the Roman Empire” iz 1788. jasno napisao da Kastriotići vode poreklo od starog Srpskog bratstva Branilovića iz Zete
Srpski narod i istoričari olako se odriču srpskih vitezova i heroja. Od sopstvenog naroda zaboravljeni, od srpskih istoričara neistraženi, ovi junaci padaju u tamu zaborava, ili ih jednostavno drugi narodi prisvoje!
Ovakva sudbina zadesila je Srpskog viteza i papskog generala Đurađa Branilovića Kastriotovića, kog su Albanci proglasili za svog nacionalnog heroja, a njegov porodični grb preuzeli za svoj nacionalni steg. Njegovo pravo ime danas je gotovo zaboravljeno, ali zahvaljujući Albanskoj propagandi, ceo svet zna za njega. Ime mu je Skenderbeg.
Đurađovo Srpsko pravoslavno poreklo nije sporno. Engleski istoričar Edvard Gibon je u svom delu “History of the Decline and Fall of the Roman Empire” iz 1788. jasno napisao da Kastriotići vode poreklo od starog Srpskog bratstva Branilovića iz Zete.
Đurađov deda se doselio u Janjinu u Epir, kao srpski kefalija (u Srpskoj srednjevekovnoj državi: poglavar, starešina grada). Otac Đurađev Jovan Kastriotić nazvao se princem Epira, koji je uključivao Mat, Kroju, Mirditu i Diber.
Njegova majka Vojislava bila je princeza Srpsko/Grckog porekla iz porodice Tribalda. Đurađov otac Jovan se među prvima suprostavio vojnim upadima Bajazita I, ali njegov otpor nije imao uspeha. Sultan ga je naterao da plaća danak, a kako bi osigurao vernost srpskih plemića na teritoriji današnje Albanije, odveo je Đurađa i njegovu braću na svoj dvor kao taoce.
Na turskom dvoru je Đurađ preveden u islam. Završio je prestižnu vojnu školu u Jedrenu, pa je kao komandant u turskoj vojsci odneo mnoge pobede. Zbog svojih vojničkih vrlina stekao je nadimak Iskander-beg, jer su Turci poredili ratnička umeća Đurđeva sa slavnim Aleksandrom Velikim.
Kad je drugi zaboravljeni Srbin Sibinjanin Janko (Janoš Hunjadi) porazio Turke kod Niša 1443, Đurađ je napustio tursku vojsku, vratio se u rodni kraj gde je ponovo prihvatio pravoslavlje, sakupio svoje saplemenike i poveo bespoštednu borbu protiv Osmanlijskog carstva. Ubrzo je preuzeo kontrolu nad Krojom, koja je postala njegov glavni grad i iz koje je vodio borbu protiv Turaka, ali i Mletačke republike i neprijatelja Napuljskog kralja u narednih 25 godina.
Pod pokroviteljstvom Venecije, Đurađ je marta meseca 1444. određen da komanduje vojnim savezom plemića iz današnje severne Albanije i Zete. Osmanlijsko carstvo je od 1443. do 1478. četiri puta bezuspešno pokušavalo da osvoji Kroju. Dva puta je sultan lično predvodio vojsku.
Papa Kaliktus III za zasluge u borbi protiv Osmanlija, iako je Đurađ Skenderbeg (Srbi su njegov nadimak pod kojim su ga Turci poznavali: Iskander-beg, skratili u Skenderbeg) bio Srbin pravoslavac, dodelio ovom Srpskom plemiću titulu – glavni general Svete Stolice.
Tokom 15. veka Osmanlije su osvojile Srpsku Bosnu, Srpsku despotovinu i sam Carigrad od Istolnog rimskog carstva. Skenderbeg je u Kroji odolevao sve do 1468. Tog 17. januara 1468. u Lješu, umro je Đurađ Branilović Kastriotić - Skenderbeg, pošto se razboleo od malarije.
Posle Skenderbegove smrti Kroja podpada pod direktnu mletačku vlast, sve dok je nisu zauzeli Turci 1478. godine. Kroja i teritorija kojom je gospodario Đurađ ostala je u sastavu Otomanskog carstva sve do 1912. godine, kada ju je tokom I balkanskog rata nije zauzela vojska Kraljevine Srbije.
Skenderbegova slava vekovima je bila sačuvana u hrišćanskoj Evropi, dok je u pretežno islamizovanoj Albaniji bila izbledela, obzirom da je Đurađ kao veliki protivnik islama bio gurnut u zaborav.
U nedostatku svoje srednjovekovne države i nacionalnih heroja, arnauti (jer tada naziv Albanija nije postojao, a i on je srpski izraz, isto kao i Banija) su se dosetili Skenderbega. 1898. godine Naim Frašeri objavljuje knjigu “Istori’e Skenderbeut”, gde Skenderbega proglašava najvećim arnautskim junakom svih vremena, prenebregavajući činjenicu da je Đurađ gotovo čitavog svog veka ratovao upravo protiv samih islamiziranih arnauta.
Mit koji su stvorili arnautski nacionalisti od ukradenog Srpskog plemića Đurađa Kastriotića traje i danas, a njegovi vojni uspesi, iako mit o arnautskom Skenderbegu ima malo dodira sa stvarnošću, duboko usađen u tzv. istoriju Albanije.
Skenderbeg nije jedini srpski vitez kojeg su se srpski istoričari olako odrekli, ali je najupečatljiviji. Na žalost, shvativši da svoju državnost ne mogu zasnivati na ukradenom junaku, arnautski istoričari, pod punom podrškom zapadnih istorijskih škola, sada pribegavaju još jednoj velikoj laži - tvrde da su potomci Ilira, a samim tim starosedeoci na Helmu (Balkanu).
Nacionalni albanski junak, možda niste znali, bio je SRBIN i Pravoslavne vere, iz plemena KUČI sa Albanske strane Prokletija, iz imućnije porodice, koja vodi poreklo iz Srpskog srednjevekovnog plemstva.
Podigao je najveći ustanak protiv turaka u Albaniji.
Ovo dole napisano, povećava moje saznanje o njemu.
Pre desetak dana desio se interesantan događaj u Albaniji, u muzeju Skenderbega u Kruji.
Jedam moj prijatelj rekao mi je da će ići poslom u Albaniju, i ja mu kažem da obavezno poseti muzej Skenderbega i objasnim mu ko je bio Skenderbeg.
I on ode u Albaniju i poseti muzej Skenderbega. I kustos muzeja im objašnjava ko je bio Skenderbeg, ovo, ono, a ovaj moj prijatelj ga pita (ono što sam ga ja naučio):
“A gde su sahranjeni Skenderbegov rođeni brat i otac?”
A ovaj proguta knedlu pa kaže: “…u Srpskom manastiru Hilandar.”
A ovaj opet pita: “A zašto tamo?”
A kustos kaže: “Pa znate, Skenderbeg i njegova porodica su bili veliki državnici, pa su imali dobre odnose sa drugim narodima.”
A ovi ljudi u grupi, bilo je tu i Švajcaraca i Nemaca i “Crnogoraca”, slušaju i čude se šta priča kustos, pa pitaju ovog mog druga: “Kako to da su oni sahranjeni u Srpskom manastiru?”
A moj prijatelj im kaže: “Pa oni su bili Srbi, pravoslavni monasi.”
Ovi ljudi su bili šokirani, a moj prijatelj takođe, jer nije mogao da veruje da cela država Albanija egzistira na falsifikovanoj istoriji, na laži. Nije to ništa novo. Na laži i falsifikovanoj istoriji egzistiraju i druge banana države, kao Hrvatska, Makedonija, BiH… koje su papske tvorevine, kao i Albanija.”
_____________________________
English:
ĐORĐE KASTRATOVIĆ, Albanian Gjergj Kastrioti - Skenderbeg (SKENDERBEU)
Albanian national hero, maybe you did not know, he was a Serb and in Orthodox faith(Serbian Orthodox Church), of the tribe of the house with the Albanian side Prokletija, from a wealthy family, which originated in the medieval Serbian nobility.
He started the biggest uprising against the Turks in area of today Albania.
This is written down, increasing my knowledge about it.
Ten days ago there was an interesting event in Albania, Skenderbeg museum in Kruja.
One of my friend's told me that he was going to go work in Albania, and I told him to be sure to visit the Museum of Skenderbeg and explain'ed to him who was Skenderbeg.
So he went to Albania to visit the museum of Skenderbeg. And museum curator started to explain who was Skanderbeg, this, that.... and this my friend asks him (what I taught him):
"And where are buried Skenderbeg's brother and father?"
A museum curator slightly confused says: "... in the Serbian monastery of Hilandar."
And my friend again asks: "Why there?"
A curator says, "Well, you know, Skenderbeg and his family were great statesmen, but they had good relations with other nations."
And these people in the group, there was the Swiss and Germans and "Montenegrins", listen and wonder what curator is saying here, and than ask my friend: "How is it that they are buried in the Serbian monastery?"
A friend of mine said to them, "Well, they were Serbs, Orthodox monks."
These people were shocked, and my friend also, because he could not believe that the whole country Albania exists on falsified history, the lies. It's nothing new. On the lies and falsified history exist and other banana state's, as Croatia, Macedonia, Bosnia ... which are papal creations, as well as Albania. "
Đurađovo Srpsko pravoslavno poreklo nije sporno. Engleski istoričar Edvard Gibon je u svom delu “History of the Decline and Fall of the Roman Empire” iz 1788. jasno napisao da Kastriotići vode poreklo od starog Srpskog bratstva Branilovića iz Zete
Srpski narod i istoričari olako se odriču srpskih vitezova i heroja. Od sopstvenog naroda zaboravljeni, od srpskih istoričara neistraženi, ovi junaci padaju u tamu zaborava, ili ih jednostavno drugi narodi prisvoje!
Ovakva sudbina zadesila je Srpskog viteza i papskog generala Đurađa Branilovića Kastriotovića, kog su Albanci proglasili za svog nacionalnog heroja, a njegov porodični grb preuzeli za svoj nacionalni steg. Njegovo pravo ime danas je gotovo zaboravljeno, ali zahvaljujući Albanskoj propagandi, ceo svet zna za njega. Ime mu je Skenderbeg.
Đurađovo Srpsko pravoslavno poreklo nije sporno. Engleski istoričar Edvard Gibon je u svom delu “History of the Decline and Fall of the Roman Empire” iz 1788. jasno napisao da Kastriotići vode poreklo od starog Srpskog bratstva Branilovića iz Zete.
Đurađov deda se doselio u Janjinu u Epir, kao srpski kefalija (u Srpskoj srednjevekovnoj državi: poglavar, starešina grada). Otac Đurađev Jovan Kastriotić nazvao se princem Epira, koji je uključivao Mat, Kroju, Mirditu i Diber.
Njegova majka Vojislava bila je princeza Srpsko/Grckog porekla iz porodice Tribalda. Đurađov otac Jovan se među prvima suprostavio vojnim upadima Bajazita I, ali njegov otpor nije imao uspeha. Sultan ga je naterao da plaća danak, a kako bi osigurao vernost srpskih plemića na teritoriji današnje Albanije, odveo je Đurađa i njegovu braću na svoj dvor kao taoce.
Na turskom dvoru je Đurađ preveden u islam. Završio je prestižnu vojnu školu u Jedrenu, pa je kao komandant u turskoj vojsci odneo mnoge pobede. Zbog svojih vojničkih vrlina stekao je nadimak Iskander-beg, jer su Turci poredili ratnička umeća Đurđeva sa slavnim Aleksandrom Velikim.
Kad je drugi zaboravljeni Srbin Sibinjanin Janko (Janoš Hunjadi) porazio Turke kod Niša 1443, Đurađ je napustio tursku vojsku, vratio se u rodni kraj gde je ponovo prihvatio pravoslavlje, sakupio svoje saplemenike i poveo bespoštednu borbu protiv Osmanlijskog carstva. Ubrzo je preuzeo kontrolu nad Krojom, koja je postala njegov glavni grad i iz koje je vodio borbu protiv Turaka, ali i Mletačke republike i neprijatelja Napuljskog kralja u narednih 25 godina.
Pod pokroviteljstvom Venecije, Đurađ je marta meseca 1444. određen da komanduje vojnim savezom plemića iz današnje severne Albanije i Zete. Osmanlijsko carstvo je od 1443. do 1478. četiri puta bezuspešno pokušavalo da osvoji Kroju. Dva puta je sultan lično predvodio vojsku.
Papa Kaliktus III za zasluge u borbi protiv Osmanlija, iako je Đurađ Skenderbeg (Srbi su njegov nadimak pod kojim su ga Turci poznavali: Iskander-beg, skratili u Skenderbeg) bio Srbin pravoslavac, dodelio ovom Srpskom plemiću titulu – glavni general Svete Stolice.
Tokom 15. veka Osmanlije su osvojile Srpsku Bosnu, Srpsku despotovinu i sam Carigrad od Istolnog rimskog carstva. Skenderbeg je u Kroji odolevao sve do 1468. Tog 17. januara 1468. u Lješu, umro je Đurađ Branilović Kastriotić - Skenderbeg, pošto se razboleo od malarije.
Posle Skenderbegove smrti Kroja podpada pod direktnu mletačku vlast, sve dok je nisu zauzeli Turci 1478. godine. Kroja i teritorija kojom je gospodario Đurađ ostala je u sastavu Otomanskog carstva sve do 1912. godine, kada ju je tokom I balkanskog rata nije zauzela vojska Kraljevine Srbije.
Skenderbegova slava vekovima je bila sačuvana u hrišćanskoj Evropi, dok je u pretežno islamizovanoj Albaniji bila izbledela, obzirom da je Đurađ kao veliki protivnik islama bio gurnut u zaborav.
U nedostatku svoje srednjovekovne države i nacionalnih heroja, arnauti (jer tada naziv Albanija nije postojao, a i on je srpski izraz, isto kao i Banija) su se dosetili Skenderbega. 1898. godine Naim Frašeri objavljuje knjigu “Istori’e Skenderbeut”, gde Skenderbega proglašava najvećim arnautskim junakom svih vremena, prenebregavajući činjenicu da je Đurađ gotovo čitavog svog veka ratovao upravo protiv samih islamiziranih arnauta.
Mit koji su stvorili arnautski nacionalisti od ukradenog Srpskog plemića Đurađa Kastriotića traje i danas, a njegovi vojni uspesi, iako mit o arnautskom Skenderbegu ima malo dodira sa stvarnošću, duboko usađen u tzv. istoriju Albanije.
Skenderbeg nije jedini srpski vitez kojeg su se srpski istoričari olako odrekli, ali je najupečatljiviji. Na žalost, shvativši da svoju državnost ne mogu zasnivati na ukradenom junaku, arnautski istoričari, pod punom podrškom zapadnih istorijskih škola, sada pribegavaju još jednoj velikoj laži - tvrde da su potomci Ilira, a samim tim starosedeoci na Helmu (Balkanu).
Prikačeni fajlovi
Comment