Tweet
OSMI PUTNIK
Hard rock grupa Osmi putnik (ime odabrali po filmu Ridlija Skota snimljenom 1979.) nastala je 7. maja 1985. godine, a osnovali su je tinejdžeri: pevač Zlatan Stipišić Džibo (rođen 1968.), gitarista Nenad Mitrović, basista Davor Gradinski, gitarista Igor Makić i bubnjar Dražen Krolo. U toj postavi prvi put nastupaju i to kao predgrupa Zabranjenom pušenju 1. avgusta 1985. godine u dvorani Gripe. Mesec dana kasnije, osvajaju prvo mesto na Dalmatinskim omladinskim rock susretima. Krajem godine pobeđuju u zagrebačkoj TV emisiji "Stereovizija" sa pes-mom "Lutko moja, takav sam ti ja".
Početkom 1986. godine, posle nekoliko personalnih promena, formiraju definitivnu postavu: pevač Džibo, gitarista Nenad Mitrović, gitarista Bojan Antolić, basista Davor Gradinski i bubnjar Miro Marunica. Na debi albumu "Ulična molitva" Džibo se predstavio kao kompletan autor, a ploča ih je brzo izbacila u vrh popularnosti domaćih heavy i hard sastava. Godine 1987. dobijaju novog bubnjara Mirjana Jovanovića, a gitaristu Mitrovića menja Alen Koljanin. Drugi album "Glasno, glasnije" potvrđuje njihovu popularnost, a naslovna pesma u to vreme postaje nezvanična himna "Hajdukovih" navijača. U njoj su prateće vokale pevali fudbaleri Andrijašević, Jerolimov, Pralija i Vulić. Na ploču su uvrstili i obradu pesme "Morski pas", splitske grupe Metak. LP je producirao basista Metka Mirko Krstičević. Po glasanju čitalaca lista "Rock" bivaju proglašeni za najbolju rock grupu u 1987. godini.
Samo nekoliko meseci po objavljivanju trećeg albuma "Drage sestre moje...nije isto
bubanj i harmonika" 1988. godine Džibo napušta grupu i oni prestaju sa radom. Džibo zatim prelazi u Divlje jagode u kojima ostaje godinu dana, posle čega se posvećuje uspešnoj solo karijeri pod imenom Gibonni. Alen Koljanin se seli u Australiju i postaje član hard rock grupe Rose Tatoo.
Diskografija
Albumi
"Ulična molitva" (Jugoton 1986.)
"Glasno, glasnije" (PGPRTB 1987.)
"Drage sestre moje nije isto bubanj i harmonika" (PGPRTB 1988.)
Hard rock grupa Osmi putnik (ime odabrali po filmu Ridlija Skota snimljenom 1979.) nastala je 7. maja 1985. godine, a osnovali su je tinejdžeri: pevač Zlatan Stipišić Džibo (rođen 1968.), gitarista Nenad Mitrović, basista Davor Gradinski, gitarista Igor Makić i bubnjar Dražen Krolo. U toj postavi prvi put nastupaju i to kao predgrupa Zabranjenom pušenju 1. avgusta 1985. godine u dvorani Gripe. Mesec dana kasnije, osvajaju prvo mesto na Dalmatinskim omladinskim rock susretima. Krajem godine pobeđuju u zagrebačkoj TV emisiji "Stereovizija" sa pes-mom "Lutko moja, takav sam ti ja".
Početkom 1986. godine, posle nekoliko personalnih promena, formiraju definitivnu postavu: pevač Džibo, gitarista Nenad Mitrović, gitarista Bojan Antolić, basista Davor Gradinski i bubnjar Miro Marunica. Na debi albumu "Ulična molitva" Džibo se predstavio kao kompletan autor, a ploča ih je brzo izbacila u vrh popularnosti domaćih heavy i hard sastava. Godine 1987. dobijaju novog bubnjara Mirjana Jovanovića, a gitaristu Mitrovića menja Alen Koljanin. Drugi album "Glasno, glasnije" potvrđuje njihovu popularnost, a naslovna pesma u to vreme postaje nezvanična himna "Hajdukovih" navijača. U njoj su prateće vokale pevali fudbaleri Andrijašević, Jerolimov, Pralija i Vulić. Na ploču su uvrstili i obradu pesme "Morski pas", splitske grupe Metak. LP je producirao basista Metka Mirko Krstičević. Po glasanju čitalaca lista "Rock" bivaju proglašeni za najbolju rock grupu u 1987. godini.
Samo nekoliko meseci po objavljivanju trećeg albuma "Drage sestre moje...nije isto
bubanj i harmonika" 1988. godine Džibo napušta grupu i oni prestaju sa radom. Džibo zatim prelazi u Divlje jagode u kojima ostaje godinu dana, posle čega se posvećuje uspešnoj solo karijeri pod imenom Gibonni. Alen Koljanin se seli u Australiju i postaje član hard rock grupe Rose Tatoo.
Diskografija
Albumi
"Ulična molitva" (Jugoton 1986.)
"Glasno, glasnije" (PGPRTB 1987.)
"Drage sestre moje nije isto bubanj i harmonika" (PGPRTB 1988.)
Comment